Lexpera’da Geçen Hafta (2-8 Mart 2024)

Literatür, içtihat ve mevzuata ilişkin önemli gelişmeleri içeren haftalık bültenimizin 121. sayısını siz üyelerimizin dikkatine sunuyoruz.

Literatür

Geçen hafta Lexpera’ya yüklenen eserler aşağıda yer almaktadır:

Banka ve Ticaret Hukuku Dergisi (BATİDER), Cilt 39, Sayı 4

Derginin bu sayısında yer verilen makaleler arasında Anlaşmalı Servis Kaydı İçeren Kasko Sigortaları, Viyana Satım Sözleşmesi (CISG) ve TBK Kapsamında Ayıp Kavramı, Anonim Şirketlerin Sermaye Artırımında Paysahibinin Şirketteki Muaccel Alacağını Sermaye Borcuyla Takas Sorunu, Kambiyo Senetlerinde Vadeden Sonra Yapılan Ciro-Gecikmiş Ciro ve Trafik Kazasından Doğan Belgesiz Tedavi Giderlerinin Tazmini bulunmaktadır.

Bora İkiler, Y. Sertaç Serter (Ed.), Şirketler İçin Kişisel Verilerin Korunması Hukuku Rehberi

Kitapta, hak sahibi tüketicilerden yükümlülük altında olan uyum direktörlerine değin veri gizliliği zincirinde yer alan herkes için bir kaynak yaratma temennisi gözetilmiş olup veri ihlalleri ve gizlilik endişelerine değinilerek, kişisel verilerin mevzuata uygun olarak toplanması, işlenmesi ve imhasını temin etmek için şirketlere yol gösterici bir çerçeve sunulmaktadır.

Ayşan Güneş Kurt, Türk Hukukunda Vergi Mahremiyeti

Çalışmada, gelişen teknoloji ve globalleşme nedeniyle sürekli farklı şekillerde ihlal edilse de önemini artırarak devam ettiren mahremiyet kavramının vergi hukuku alanındaki yansıması olan vergi mahremiyeti incelenmiş; vergi mahremiyetinin farklı anayasal hak ve ilkeler ile olan ilişkisi, uluslararası sözleşmelerdeki konumu ve bu düzenlemeler karşısında nasıl konumlandırılabileceği açıklanmış; konu bağlamında Anayasa Mahkemesi, Danıştay, Yargıtay ve Ombudsman kararları ile AİHM kararlarına değinilmiştir.

Melih Şirin, Özel Sağlık Sigortası

Eserin birinci bölümünde özel sağlık sigortası kavramı, özel sağlık sigortasının tarihçesi, düzenlenişi ve türlerine değinilmiş; ikinci bölümünde özel sağlık sigortası sözleşmesinin kurulması ve tarafları açıklanmış; üçüncü bölümünde tarafların sözleşmeden doğan borç ve yükümlülükleri ele alınmış; dördüncü bölümünde özel sağlık sigortasında teminatın kapsamı üzerinde durulmuş; beşinci ve son bölümünde ise özel sağlık sigortasından kaynaklanan taleplerin ileri sürülmesine yer verilmiştir.

Eda Şahin Şengül, Fiili Ayrılık Nedeniyle Boşanma (TMK m. 166/IV)

Kitapta, daha önce hakkında hiç monografik eser yazılmayan fiili ayrılık nedeniyle boşanma konusu incelenmiş olup fiili ayrılık nedeniyle boşanmanın hukuki arka planı ve koşulları, doktrindeki görüşler ve yargı kararları çerçevesinde değerlendirilmiş ve fiili ayrılık düzenlemesinin kaynaklık ettiği sorunlara ilişkin çözüm önerileri sunulmuştur.

Doğa Ekrem Doğancı, Die Behandlung von Patentlizenzverweigerungsfällen im Rahmen des Türkischen Vertragsrechts und Kartellrechtlichen Missbrauchsverbots

“Patent Lisansı Reddi Davalarının Türk Sözleşme Hukuku ve Rekabet Hukuku Kötüye Kullanma Yasağı Çerçevesinde Ele Alınması” başlığını taşıyan çalışmada, sözleşme hukuku ve rekabet hukukunda patent lisansı reddi davalarına karşı nasıl tepki verilmesi gerektiği hususundaki akademik tartışmalara katkıda bulunmak amaçlanmıştır.

Geçen hafta Blog’a yüklenen makaleye aşağıda yer verilmiştir:

Pınar Karacan, Uzayın Devlet Dışı Aktörler Tarafından Ticari Kullanımı ve Yasal Düzenleme İhtiyacı

İçtihat

Geçen hafta Lexpera’ya yüklenen kararların dağılımı şu şekildedir:

MAHKEME	KARAR SAYISI
Anayasa Mahkemesi	56
Yargıtay (Hukuk)	1982
Yargıtay (Ceza)	2723
Danıştay	1324
Bölge Adliye Mahkemesi	660
Bölge İdare Mahkemesi	223
TOPLAM	6968

Yüklenen kararlar arasında aşağıda özetine yer verdiğimiz Yargıtay Ceza Genel Kurulu’na ait karar özellikle dikkati çekmektedir:

Yargıtay CGK., E. 2013/81 K. 2013/91 T. 19.03.2013

Sanık, (...) Ağır Ceza Mahkemesi tarafından, kasten öldürme suçunu işlediği gerekçesiyle Türk Ceza Kanunu’nun 81/1, 29. ve 62. maddeleri uyarınca cezalandırılmıştır. Sanık müdafii ve Cumhuriyet savcısınca sanığın eyleminin kasten öldürme suçuna yardım etme olması gerektiğinden bahisle hükmün temyiz edilmesi üzerine ilgili Yargıtay Dairesi, temyiz itirazlarını reddetmiş ve sanığın silahlı yaralamaya teşebbüs suçundan cezalandırılması gerekirken fail olarak cezalandırılması suretiyle fazla ceza tayin edilmesi isabetsizliğinden hükmün bozulmasına ve sanığın tahliyesine oyçokluğu ile karar vermiştir.

Yerel mahkeme; sanığın eyleminin maktulün bacağına bıçak sallamaktan ibaret olmadığı, hakkındaki hüküm onanarak kesinleşen diğer sanıkla fikir ve irade birliği içerisinde suçun kanuni tanımında yer alan fiili birlikte gerçekleştirmiş olması nedeniyle TCK’nın 37/1. maddesine göre asli fail olarak sorumlu tutulması gerektiği görüşüyle direnerek ilk hükümdeki gibi karar vermiştir.

Bu hüküm de sanık müdafii ve Cumhuriyet savcısı tarafından, sanığın eyleminin kasten öldürme suçuna yardım etmek olduğu gerekçesiyle temyiz edilmiş; Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın sanığın eyleminin kasten öldürme suçuna yardım etmek olduğu görüşüyle bozma istekli tebliğnamesi ile dava dosyası Yargıtay Ceza Genel Kurulu’na tevdi edilmiştir.

Yargıtay Ceza Genel Kurulu; uyuşmazlığı, sanığın, işlenen kasten öldürme suçuna katılıp katılmadığı, katıldığının kabulü halinde ise eyleme asli fail olarak mı yoksa yardım eden olarak mı katıldığının belirlenmesi olarak tespit etmiş, somut olay örgüsü ve ilgili mevzuat çerçevesinde yerel mahkemenin, sanığın işlenen kasten öldürme suçuna katıldığına ilişkin kabulünü isabetli bulmasına rağmen, sanığın eyleminin TCK’nın 39/2-c maddesi yollamasıyla kasten öldürme suçuna yardım etme niteliğinde olduğu gözetilmeden müşterek fail olarak kabulü ile hüküm kurulmasını isabetsiz bulmuştur. Sonuç olarak Kurul, yerel mahkemenin direnme hükmünün bozulmasına oybirliği ile karar vermiştir.

Mevzuat

Türk Medenî Kanunu

Anayasa Mahkemesi’nin E. 2023/135, K. 2024/18 sayılı ve 23.01.2024 tarihli kararı uyarınca, “Diğer ilgililerin dava hakkı” başlıklı 291. maddenin 1. fıkrası, fıkrada yer alan “...baba olduğunu iddia eden kişi...” ibaresi yönünden iptal edildi. Değişiklik, 06.12.2024 tarihinde yürürlüğe girecek.