Temel hak ve özgürlükleri uluslararası düzeyde güvence altına alan Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi (“AİHS”) insan haklarının korunmasını ve geliştirilmesini amaç edinmektedir.
Peki AİHS tarafı olan devletlerin idari otoriteleri ve özellikle de düzenleyici ve denetleyici kurumlar olan rekabet otoriteleri AİHS ile bağlı mıdır? Bu yazımızda AİHM içtihadı ışığında bu sorunun cevabını,
İkinci Dünya Savaşının yaşandığı süreçte milyonlarca insan yerinden edilmiştir. Bu gelişme insanların kitleler halinde diğer devletlere sığınmacı olarak göç etmesine neden olmuştur. Yüzyıllardır devletlerin yabancılar üzerinde sahip olduğu mutlak egemenliğin bir neticesi olarak uygulanan sınır dışı etme kararları ise ciddi insani dramlara yol açmıştır. Bu sebeple 1951 tarihli Mültecilerin
İnsan Hakları Avrupa Sözleşmesi (İHAS) ve sözleşmenin kurduğu denetim mekanizması olarak İnsan Hakları Avrupa Mahkemesi (İHAM) temel hak ve özgürlüklerin güvencelenmesinde önemli bir işleve sahiptir. Bu işlevin en somut göstergesi ise herkese Sözleşme’de öngörülen haklarından birinin ya da birkaçının ihlal edildiği iddiasıyla ilgili bireysel başvuru yapma imkânının tanınmış olmasıdır.
Bilindiği gibi Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi (AİHM), 28 Ocak 2020 tarihli “Ali Rıza ve Diğerleri” kararında Türkiye Futbol Federasyonu (TFF) Tahkim Kurulunun Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin (AİHS) adil yargılanma hakkını düzenleyen 6. Maddesi anlamında bağımsız
O. Korkut Kanadoğlu [1]
Aşı karşıtlığının son yıllarda dünyada olduğu gibi Türkiye'de de revaçta olduğu görülmektedir. Türkiye'de 2011 yılında yalnızca 183 aile çocuğuna aşı yapılmasını reddederken 2017 yılında bu sayı 23 bine yükselmiştir.[2] Sağlık Bakanlığı ise gündemlerinde aşıyı zorunlu hale getirmek gibi bir uygulamanın bulunmadığını açıklamıştır.[3]
