6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu’nun (“TBK”) genel hükümler kısmının borç ilişkilerinde özel durumlar başlığını taşıyan 4. bölümün 3. ayrımında (m. 179 - 182) ceza koşuluna tahsis olunan hükümler, ceza koşulunun tanım ve niteliğinden ziyade, hukuki sonuçları ile ilgilidir[1]. Ceza koşulunun hukuki niteliği hakkında çeşitli
15 Nisan 2020 tarihinde Meclis Genel Kurulu’nda kabul edilen ve basında torba yasa olarak bilinen 7244 sayılı Yeni Koronavirüs (Covid-19) Salgınının Ekonomik ve Sosyal Hayata Etkilerinin Azaltılması Hakkında Kanun ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun (“Torba Yasa”) ile Covid-19 salgınının sosyal ve ekonomik hayat üzerindeki olumsuz etkilerini en
Tüm dünyayla birlikte ülkemizi de etkisi altına alan Covid-19 salgını kolonya, dezenfektan, maske gibi doğrudan virüsten korunmaya yönelik ürünler ile birçok temel tüketim maddesine yönelik talebi olağanüstü bir şekilde artırmıştır. Bazı sağlayıcıların bu durumu kârlılıklarını artırmak için bir fırsata çevirmesi ve/veya üretim ve dağıtım zincirindeki sıkıntılar nedeniyle talebi karşılayacak
Korona Virüs (Covid-19) salgınının kira sözleşmelerine etkisine dair tartışmalar tüm hızıyla devam ediyor. Konu hakkında ilk akla gelen kavram olan “mücbir sebep” kavramından arzu edilen sonuçların elde edilemeyeceği anlaşılmış bulunuyor. Şu aşamada ileri sürülen fikirler arasında “aşırı ifa güçlüğü nedeniyle uyarlama” (TBK 138) ön plana çıkıyor. Bununla birlikte
1 İşyerinde çalışan bir kişiye (= işçiye) COVID-19 virüsü bulaşırsa bu vakanın “iş kazası” teşkil edip etmeyeceği yoruma muhtaçtır.
2 İş kazası terimi 5510 sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanunu (“5510 sayılı SSGK”) ile bireysel iş hukuku açısından farklı anlamlar taşır.
