İflas Hukukunda genel iflas sebebi, borçlunun muaccel olmuş para borcunu depo emri kararına rağmen ödememesidir.[1] İİK’nın 43. maddesi uyarınca, tacirlerin, tacir sayılanların, tacirler hakkındaki hükümlere tabi olanların ve tacir olmadıkları halde özel kanun hükümlerine göre iflasa tabi olan kişilerin iflas yoluyla takibi mümkündür[2]. İflas
Bu yazıda, “Bilge Umar: Medenî Usûl Hukuku ve İcra İflâs Hukuku Mes’eleleri, İstanbul, Çağlayan Kitapevi, 1963” isimli eserin birinci kısmı aktarılmaktadır. Söz konusu kısmı aktarmadan önce, bu yazıyı hazırlamaya nasıl karar verdiğimi kısaca anlatmak istiyorum:
İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi kütüphanesinde araştırma yaptığım sırada, katalog üzerinden Prof. Dr. Bilge Umar’
Asistan bostanda yetişen kavun değildir
— Bu bölümde konuğum Sn. Prof. Dr. Muhammet Özekes. Hocam, davetimi kabul ettiğiniz için teşekkür ediyorum. Hoş geldiniz.
— Ben teşekkür ediyorum, çok sağ olun.
— Muhammet Hoca ile Ankara’dayız, yüz yüze çekim fırsatımız oldu. Şuradan başlamak istiyorum: Doğum yeriniz Erzurum. Sonra liseyi İzmir’de okuyorsunuz. Ondan
Üçüncü kişinin verdiği rehinle teminat alınan alacakların konkordato nisabında dikkate alınıp alınmayacağı meselesi son zamanlarda konkordato hukukunun güncel tartışmaları arasında yer almaktadır. 7101 sayılı Kanunun yürürlüğe girmesinden önce doktrindeki görüşlerin[1] ve Yargıtay’ın konuyla ilgili kararlarının[2] aynı yönde olduğu; buna göre, rehinli alacaklının
Alacağın, üçüncü kişinin malvarlığı üzerinde rehin kurularak teminat altına alınmış olması halinde konkordatodaki hukuki statüsü hakkında doktrin ve yargısal içtihat bugüne kadar birlik içinde idi. Ancak İİK’nın 7101 sayılı Kanun’la değişik konkordato hükümlerinin yürürlüğe girmesi ve konkordatonun yaygın şekilde uygulanmaya başlaması üzerine bu konudaki görüş
