Kira tespit davalarında patlama yaşanan bir dönemden geçiyoruz. Bu nedenle daha önce aklımızın ucundan bile geçmeyen sorunlara muhatap oluyoruz. Yüksek enflasyon, kira tespiti davalarını da adeta kırk bilinmeyenli denkleme dönüştürüyor. Bu durum, hukuki çözümlere duyulan güvenin sarsılmasına yol açıyor. Kira tespit davaları, Yasa’da özel olarak düzenlenmiş
Geçtiğimiz günlerde medyada yer alan haberlerde[1] Yargıtay’ın önüne gelen bir davada, konut kiralarında 7409 sayılı Kanunla Türk Borçlar Kanununa eklenen geçici 1. maddedeki %25 oranındaki artış üst sınırından daha fazlasına göre belirlenmiş miktarda yapılan kira ödemelerinin, kiraya veren tarafından kiracıya iade edilmesine hükmettiği iddia edilmiştir.
Kiraya verenin, kendisi kiralanana ihtiyaç duyarsa, kiracının tahliyesini talep edebilir. Sadece kendi şahsı değil; eşi, altsoyu, üstsoyu veya kanun gereği bakmakla yükümlü olduğu kişilerin ihtiyaç duyması halinde de kiracının tahliyesi dava edilebilir. Buna “gereksinim (ihtiyaç) nedeniyle tahliye davası” denilmektedir.
Kanunda özel olarak düzenmiş bir dava türüdür. Normal şartlar altında bir
11 Mart 2020 tarihinde Dünya Sağlık Örgütü [“WHO”] tarafından pandemi olarak ilan edilen Coronavirus disease 2019 [“Covid-19”] salgınının özel hukuk sözleşmelerinin akıbetini ne ölçüde etkileyeceği hususunda dünya genelinde çok sayıda -hukuki- tartışma ortaya çıkmıştır.
Uyuşmazlıkların büyük bir kısmını kapsayacağı öngörülen kira hukuku sözleşmelerine ilişkin tartışmaların temelini oluşturan hususlar ise bozulan
Kira sözleşmesinde kiracının kira bedelini ödemede temerrüde düşmesinin temel olarak birkaç farklı sonucu bulunmaktadır. Bunlar, borçlar hukuku genel hükümlere göre temerrüt halinde sahip olunan haklar, borçlar hukuku özel hükümlerde kira sözleşmesine özgü olarak düzenlenen ve icra ve iflas hukuku kapsamında sahip olunan tahliye hakkıdır. Bu çalışmada öncelikle genel itibariyle
