Kişisel verilerin korunması hukukunun adında yer alan ve ilk kavramı olan kişisel veri kavramının sınırlarının çizilmesi, uzunca bir süredir tartışmaları bünyesinde barındırmaktadır. Ancak pek çok akademisyen gibi biz de bu zorluğun aşılabileceği yönündeki ümide Breyer[1] kararıyla kapıldık. Zira Breyer kararı özellikle veri sorumlusu dışında herhangi bir kimsede bulunan ek
Rusya ve Türkiye, kişisel verilerin korunmasına yönelik kanunlara sahip iki ülkedir.
Türkiye’de 6698 sayılı Kişisel Verilerin Korunması Kanunu (“6698 sayılı Kanun”), 7 Nisan 2016 tarihinde Resmî Gazete’de yayımlanmış ve yürürlüğe girmiştir. 6698 sayılı Kanun’un 20. maddesinde sayılan görevlerin ifası yanında kişisel verilerin korunmasına yönelik usul
29 Mart 2015.
Son yüzyılın, dünya sivil havacılık tarihindeki belki en kötü günlerinden birisi.
German Wings Havayolları’nda çalışan ve ağır psikolojik sorunlar yaşamakta olan bir pilot, intihar eder ve 149 kişinin hayatını yitirmesi ile sonuçlanan bir uçak kazası gerçekleşir. 150
Güvenlik soruşturmalarına ve arşiv araştırmalarına ilişkin hukuki güvenlik, kanunilik ilkeleri yönünden yapılan tartışmalar sonucunda bu yönde kanun yapma çalışmaları başlamış, nihayetinde 4045 sayılı “Güvenlik Soruşturması, Bazı Nedenlerle Görevlerine Son Verilen Kamu Personeli ile Kamu Görevine Alınmayanların Haklarının Geri Verilmesine ve 1402 Numaralı Sıkıyönetim Kanununda Değişiklik Yapılmasına İlişkin Kanun”u ilga
24.03.2016 tarihinde kabul edilen 6698 sayılı Kişisel Verilerin Korunması Kanunu’nun (“Kanun”) amacı kişilerin özel hayatının gizliliği başta olmak üzere temel hak ve özgürlüklerinin korunmasıdır. Kanun, kişisel verileri işleyen gerçek ve tüzel kişilerin yükümlülüklerini ve bu yükümlülükleri yerine getirirken uyacakları usul ve esasları ortaya koymaktadır.
Kişisel veri Kanun’
