COVID-19 salgını nedeniyle dünyadaki uygulamaların, kamu hukukunun en temel hassasiyetlerinden biri olan özgürlük ve güvenlik dengesi içinde bir yer bulmaya çalıştığını görmekteyiz. Bu konu, elbette uzun yıllar farklı boyutlarıyla detaylı bir şekilde incelenecektir. Bu çalışma ise anayasa hukukuna ilişkin karşılaştırmalı bazı örneklerden hareketle sadece bu süreçteki problemlerin başlıklarını belirlemeye
O. Korkut Kanadoğlu [1]
Aşı karşıtlığının son yıllarda dünyada olduğu gibi Türkiye'de de revaçta olduğu görülmektedir. Türkiye'de 2011 yılında yalnızca 183 aile çocuğuna aşı yapılmasını reddederken 2017 yılında bu sayı 23 bine yükselmiştir.[2] Sağlık Bakanlığı ise gündemlerinde aşıyı zorunlu hale getirmek gibi bir uygulamanın bulunmadığını açıklamıştır.[3]
Prof. Dr. H. Burak GEMALMAZ[1]
Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi (AİHM), 28 Ocak 2020 tarihli pilot kararında Türkiye Futbol Federasyonu (TFF) Tahkim Kurulunun Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin (AİHS) adil yargılanma hakkını düzenleyen 6. Maddesi anlamında bağımsız ve tarafsız bir yargı yeri olmadığına hükmetti ve sorun yapısal/sistemik nitelikte olduğundan Türkiye’
Doç. Dr. H. Burak GEMALMAZ[1]
Futbol Federasyonu için kritik gün: 28 Ocak 2020 Salı günü Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi (AİHM), başta Türkiye Futbol Federasyonu (TFF) Tahkim Kurulu olmak üzere TFF hukuk kurullarının yapılanma ve işleyişiyle ilgili Türkiye aleyhine yapılmış bazı başvurular hakkındaki kararını açıklayacak (Ali Rıza ve Diğerleri v.
Anayasa Mahkemesi Raportörü Gökçe Gültekin Yılmaz
Anayasa’nın 17. maddesi ile AİHS’in 3. maddesinde güvence altına alınan ve hiçbir koşulda istisnası olmayan kötü muamele yasağı insan onurunun vazgeçilmez bir parçasıdır. Bu yasak, devlete kötü muamelede bulunmama ve bireyleri kötü muameleden koruma yükümlülüğü yüklemenin yanında, bu tip eylemlerin tekrar gerçekleşmesinin
