Ülkemizde çocukların çamaşır makinesinde kalmasından kaynaklı boğulma vakaları az değildir. Bu vakaların bir kısmı ebeveynin veya ailenin ihmalinden kaynaklanmaktadır. Bir kısmında ise ailenin ihmalinden ziyade makinenin dizaynı etkilidir.
Çalışma konumuzu oluşturan husus, çamaşır makinesinde kalarak hayatını kaybeden bir çocuğun ailesinin makine üreticisine karşı açtığı sorumluluk davasıdır. Davanın neticesinde üreticinin
Kişisel verilerin korunması hukukunun adında yer alan ve ilk kavramı olan kişisel veri kavramının sınırlarının çizilmesi, uzunca bir süredir tartışmaları bünyesinde barındırmaktadır. Ancak pek çok akademisyen gibi biz de bu zorluğun aşılabileceği yönündeki ümide Breyer[1] kararıyla kapıldık. Zira Breyer kararı özellikle veri sorumlusu dışında herhangi bir kimsede bulunan ek
Farklı şubeler ile birçok yerde faaliyet gösteren veya sunduğu hizmetin niteliği gereği sürekli çalışma yapılan iş yerlerinde, faaliyetlerin aksamaması ve personellerin değişen istihdam ihtiyaçlarını karşılayabilmesi adına, iş sözleşmelerinde işverenlerin esaslı değişiklik yapma hakkını saklı tuttuğunu görürüz.
Bunun en sık
Üçüncü şahıs ipoteği ile teminat altına alınmış alacakların rehinli alacak sayılıp İİK m.308/h hükmünde öngörülen prosedüre mi dahil edileceği yoksa adi alacak sayılıp adi alacaklılar toplantısı nisabına mı eklenmesi gerektiği hususu, konuya ilişkin Yargıtay 6. Hukuk Dairesi’nin 2021/1792 E., 2021/100 K., 15.09.2021 tarihli
İşbu makalemizde Yargıtay 11. Hukuk Dairesi’nin 2020/5300 E. 2021/868 K. sayılı (karar düzeltme) ilamı[1] incelenmektedir[2]. Anılan ilam karar düzeltme başvurusunun kabulüne, önceki bozma kararının kaldırılmasına ve ilk derece mahkemesi kararının onanmasına ilişkindir. Öyle ki anılan karardan; Karşıyaka Asliye Ticaret Mahkemesi’nin
