Son dönemlerde Koronavirüs (Covid-19) salgını nedeniyle iş, ticari, eğitim vb. faaliyetlerimizin birçoğu online platformlar vasıtasıyla devam ettirilmektedir. Sosyal ilişkilerimiz açısından da günlük hayatımızın vazgeçilmezi haline gelen söz konusu platformlar aynı zamanda başta görüntü ve ses olmak üzere birçok kişisel verimizin işlenmesine de sebep olmaktadır.
Kişisel Verileri Koruma Kurumu, 07
“Babam hakkında bu kadar rahat bilgi toplanması beni şaşırtmadı (Gerçi ülkenin dört bir yanındaki başka kadınlarla ilişkisi olmaması ve üvey kardeşlerimin bulunmaması ya da Kanada Gizli Servisi için çalışıp kazandığı parayı onlara aktarmaması beni biraz hayal kırıklığına uğrattı!) . Herhangi birimize, işine giden, dergilere abone olan, arabasını sigortalatan normal insanlara dair
Veri sorumlusu ile veri işleyen arasındaki sözleşme ilişkileri, kişisel verilerin korunmasının sözleşmeler hukukunu ilgilendiren önemli alanlarından birini oluşturur. Anılan sözleşme ilişkileri, bir yandan veri sorumlularının 6698 sayılı Kişisel Verilerin Korunması Kanunu’na (“KVK Kanunu” ya da “Kanun”) uyum sürecinde yerine getirmesi gereken sözleşme yönetimi içinde bulunmakta; öte yandan yirminci yüzyılda
Eren Sözüer[1]
“Herkes Facebook’a koyduğu bilgilere dikkat etsin. İnsan gençken hatalar, aptalca şeyler yapar. YouTube çağındayız ve bu çağda yaptığınız her şey gelecekte karşınıza çıkabilir”.[2]
Birçoğumuz eski Amerikan başkanının gençleri uyarma ihtiyacını hissettiği bu durumun farkında. Hatta, belki de çağımızın gereği olarak bu durumu kabullendiğimizi dahi söyleyebiliriz.
Fotoğraf: Gettyimages
Geçtiğimiz ayın sonlarında Yahudi inanışına göre “Kefaret Günü” olarak nitelenen ve yılın en kutsal günü sayılan Yom Kippur gününde, Facebook CEO’su Mark Zuckerberg yaptığı paylaşımda “İnsanları bir araya getirmek yerine ayrıştırmakta kullanılan işlerim için af diliyorum ve daya iyisini yapmak için çalışacağım” şeklinde bir ifade kullandığında o
