Prof. Dr. H. Burak GEMALMAZ[1]
Temel haklarla bir şekilde ilgili olmayan veya temel hakları alakadar etmeyen bir hukuk alanı bulmak neredeyse imkansız. Rekabet hukuku da bu alanlardan birisi. İlk bakışta birbiriyle alakasız gibi görünen rekabet hukuku ile insan hakları hukuku, bireysel başvuru yolu düzleminde birbiriyle kesişebiliyor.
Bu kesişmenin en
Birkaç gündür kamuoyunu meşgul eden ada satın alma haberleri bağlamında gündeme gelen tartışmalardan biri de adaların özel mülkiyete tabi olup olmadığı. Türkiye’nin önde gelen bir magazin figürünün aldığı söylenen ve fakat akabinde yalanlanan haberlerin uzantısı olarak, adaların alım satıma nasıl açık olabildiği sorusu akıllara geldi. Emlak piyasasında hali hazırda
İnsan Hakları Avrupa Sözleşmesi (İHAS) ve sözleşmenin kurduğu denetim mekanizması olarak İnsan Hakları Avrupa Mahkemesi (İHAM) temel hak ve özgürlüklerin güvencelenmesinde önemli bir işleve sahiptir. Bu işlevin en somut göstergesi ise herkese Sözleşme’de öngörülen haklarından birinin ya da birkaçının ihlal edildiği iddiasıyla ilgili bireysel başvuru yapma imkânının tanınmış olmasıdır.
Bilindiği gibi Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi (AİHM), 28 Ocak 2020 tarihli “Ali Rıza ve Diğerleri” kararında Türkiye Futbol Federasyonu (TFF) Tahkim Kurulunun Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin (AİHS) adil yargılanma hakkını düzenleyen 6. Maddesi anlamında bağımsız
COVID-19 salgını nedeniyle dünyadaki uygulamaların, kamu hukukunun en temel hassasiyetlerinden biri olan özgürlük ve güvenlik dengesi içinde bir yer bulmaya çalıştığını görmekteyiz. Bu konu, elbette uzun yıllar farklı boyutlarıyla detaylı bir şekilde incelenecektir. Bu çalışma ise anayasa hukukuna ilişkin karşılaştırmalı bazı örneklerden hareketle sadece bu süreçteki problemlerin başlıklarını belirlemeye
