Dünya Sağlık Örgütü tarafından 11 Mart 2020 tarihinde pandemi (bölgeler ve gruplar üstü coğrafi salgın) ilan edilen ve 20 Temmuz 2020 tarihi itibariyle[1] dünya genelinde 14.538.094 kişide görülen toplam 607.358 kişinin ölümüne yol açan yeni tip korona virüs (Covid-19) salgınının gündelik yaşam ve ekonomi üzerindeki
Türkiye’yi de etkileyen Covid-19 salgını ekonomiyi derinden etkilemiş, pek çok sektörde faaliyetlerin durdurulmasına veya büyük ölçüde yavaşlatılmasına sebep olmuştur. Bunun sonucunda ekonomide yıllardır görülmeyen bir küçülmenin yaşanması da beklenmektedir. Covid-19’un bu etkisi ticarî ilişkilerin büyük ölçüde hukukî temelini oluşturan sürekli borç ilişkilerindeki edim dengesini bozmuştur. İşte bu
Sözleşme hukukunun temel ilkelerinden biri olan sözleşmeye bağlılık (ahde vefa) ilkesi gereğince sözleşmenin ifası esnasında karşılaşılabilecek her türlü engele rağmen verilen sözde durulması, sözleşmede kararlaştırılan edimlerin ifası gerekir. Ancak sözleşmenin kurulmasından sonra ortaya çıkan bazı değişiklikler sözleşmenin ifasını aşırı derecede güçleştirebilir, anlamsızlaştırabilir veya edimler arası dengeyi altüst edebilir. Bunun
COVID-19 (Coronavirus) salgını, toplumun tümünü etkilemesi ve şahsi özellikler taşımaması sebebiyle sosyal felaket olarak adlandırılabilir (Ayşe Arat, Sözleşmenin Değişen Şartlara Uyarlanması, Seçkin Yayınevi, Ankara 2006, s. 96, dn. 45). Sosyal felaket, çeşitli başlıklar altında incelenmektedir. Bunlar arasında tabiat olayları, sosyal olaylar ve ekonomik olaylar sayılabilir. Salgın hastalık, tabiat olayları kapsamında
Dünya Sağlık Örgütü tarafından 11 Mart 2020 tarihinde pandemi (bölgeler ve gruplar üstü coğrafi salgın) ilan edilen ve 2 Nisan 2020 tarihi itibariyle[1] 205 ülkede 857.641 kişide görülen toplam 42.006 kişinin ölümüne yol açan yeni tip korona virüs (Covid-19) salgınının gündelik yaşam ve ekonomi
